Food-Info.net> Pytania i odpowiedzi > Produkty żywnościowe > Herbata

Co to jest herbata Honeybush (Miodowy Krzew)?

Herbata Honeybush jest otrzymywana z liści południowo-afrykańskiego krzewu (Cyclopia intermedia i spokrewnionych gatunków Cyklopia ), który nie jest spokrewniony z tradycyjnym krzewem herbacianym (Camellia sinensis ). Liście, łodyga i kwiaty Cyclopii wykorzystywane są do robienia słodkiego ziołowego naparu.

Międzynarodowe zainteresowanie miodokrzewem sięga czasów wymiany handlowej pomiędzy Holendrami a Brytyjczykami. Osada, którą nazwano Cape Town, została założona w 1652 roku jako baza magazynowa dla firmy Dutch East India Company. Firma ta zajmowała się handlem Indyjskiej herbaty i ziołami z Afryki Południowej. Zaraz potem botanicy rozpoczęli katalogowanie bogatej flory przylądku. Miodokrzew został po raz pierwszy odnotowany w literaturze botanicznej w 1705 roku. Mimo, że nie ma żadnych raportów z tamtych czasów opisujących sposób jego użycia, państwa kolonialne szybko się jednak zorientowały, że można nim zastąpić tradycyjną herbatę.

Większa część herbaty z miodokrzewu zbierana jest przez dzikie plemiona. Jednak gwałtowny rozwój przemysłu i pojawienie się potrzeby uzyskania bardziej jednolitego produktu, sprawiły, że jego uprawa stała się niezbędna (co zmuszało zbieraczy do wypraw w dalej położone, ciężko dostępne tereny).

Proces produkcji herbaty Honeybush jest podobny do procesu produkcji tradycyjnej herbaty i herbaty rooibos. Roślina jest zbierana, suszona i ulega oksydacji („fermentacji”). W procesie utleniania wykorzystuje się dwie metody; oksydacji w stosie lub w podwyższonej temperaturze np. w piecu. W odróżnieniu od normalnej herbaty proces ten trwa znacznie dłużej.

Tradycyjnie herbatę Honeybush poddaje się „fermentacji” w stosach, przede wszystkim, gdy w grę wchodzą duże jej ilości. Stos ma owalny kształt, średnicę wynoszącą średnio ok. 4 do 5 metrów i wysokość 2 metry . Mieści się w nim 1,5 do 2,5 tony zielonych liści miodokrzewu. Stos jest ścisło wypełniany miodokrzewem, po czym zostawia się go na trzy dni, by mogła zajść fermentacja. Wzrost temperatury w stosie jest bardzo szybki, gdyż już na początku napełniania liśćmi jest on ciepły.

Podczas fermentacji, kolor liści zmienia się z zielonego na ciemno brązowy, towarzyszy temu charakterystyczny słodki zapach. Od trzeciego dnia, stos poruszany jest co 12 godzin tak, aby zewnętrzna, chłodniejsza warstwa wymieszała się z resztą i aby został zapewniony stały dostęp tlenu. Stos jest sprawdzany po trzech do pięciu dniach fermentacji (zależnie od odmiany). Jeśli rozwinął się słodki, miodowy aromat a liście mają brązowy kolor, rozrzuca się stos, tworzy cienką warstwę na płótnie i suszy na słońcu.

Utlenianie w podgrzewanym piecu zapewnia herbacie wyższą jakość, gdyż zwiększona jest kontrola nad temperaturą fermentacji, przez co proces ulega skróceniu (24-36 godzin do uzyskania pożądanego efektu), co dodatkowo zapobiega rozwojowi pleśni.

Następnie produkt jest suszony i pakowany.

Herbatę Honeybush zwykle pije się z mlekiem i cukrem, ale by docenić jej subtelny, słodki smak nie należy tego robić. Smak tej herbaty określany jest bardzo różnie, np. porównywany jest do gorącego dżemu morelowego, określany jako kwiatowy, miodowy, jako smak suszonej mieszanki owocowej z wyczuwalną słodkością. Herbata ta ma tą zaletę, że jej chłodny napar może być pity jako mrożona herbata i świetnie smakuje z sokami owocowymi.

Obecność pinitolu (zmodyfikowany cukier, w którym grupa metylowa zastępuje miejsce glukozy, zobacz ilustracje poniżej) w herbacie częściowo tłumaczy jej zastosowanie jako środka na kaszel. Pinitol, nosi tą nazwę, ponieważ jest uzyskiwany głównie z sosny (ang. pine tree), choć znajduję się również w liściach innych roślin. W badaniach laboratoryjnych zaobserwowano, że substancja ta obniża poziom cukru we krwi i być może znajdzie zastosowanie jako środek dla diabetyków.

pinitol

Miodokrzew zawiera również takie przeciwutleniacze jak flawony, isoflawony, ksantony, luteoline, polifenole i kwas 4- hydroksycynamonowy.

Isoflawony klasyfikowane są jako fitoestrogeny, wykorzystuje się je w leczeniu symptomów menopauzy. Isoflawony i flawony miodokrzewu są podobne do tych obecnych w nasionach soi (inna roślina strączkowa stosowana w leczeniu objawów menopauzy).

luteolin

Źródło: http://www.rooibos.ch/honeybush_info.html ; http://www.itmonline.org/arts/honeybush.htm ; http://www.steve.gb.com/images/molecules/phenols/luteolin.png ;

Bates, i in.; Insulin-like effect of pinitol. British Journal of Pharmacology 130(2000) 1944−1948; Chiechi LM, Dietary phytoestrogens in the prevention of long-term postmenopausal diseases, International Journal of Gynecology and Obstetrics, 1999; 67(1): 39-40;

Kamara BI, i in., Polyphenols from honeybush tea, Journal Agricultural Food Chemistry 2003; 51(13): 3874-3879.