Food-Info.net> Vragen en Antwoorden > Voedselallergieёn en intoleranties

Sinds wanneer moeten etiketten op levensmiddelen informatie bevatten over allergenen?

Voor mensen die allergisch zijn voor bepaalde bestanddelen, zoals tarwe of eieren, is het makkelijk om deze producten in de natuurlijke staat uit het dieet te laten. Echter, in complexe levensmiddelen (zoals sauzen) is het heel moeilijk om te weten of een bepaald bestanddeel in het eindproduct zit.

De productie van levensmiddelen is een heel complex en verfijnd proces geworden en bewerkte voedselproducten zijn deel van ons dagelijks leven. Het is moeilijk voor te stellen om deze producten op te geven alleen omdat je niet weet of een product misschien is klaargemaakt is met pindaolie of misschien gluten of schaaldieren bevat.

De EU Richtlijn 2003/89/EC over de declaratie van bestanddelen in voedsel eist van fabrikanten van levensmiddelen om de etiketten te voorzien van informatie over 12 groepen van potentiële allergenen die voor kunnen komen in de bestanddelen van voorverpakt voedsel, inclusief alcoholische dranken, ongeacht de in het product aanwezige hoeveelheid.

De 12 benoemde allergenen zijn:

• Granen die gluten bevatten
• Vis
• Schaaldieren
• Eieren
• Pinda's
• Soja
• Melk, zuivelproducten en lactose
• Noten
• Selderij
• Mosterd
• Sesam zaad
• Sulfieten

Deze allergenen zijn verantwoordelijk voor meer dan 90% van alle allergische reacties. De bovenstaande lijst van allergene ingrediënten en bestanddelen die in de bijlage van de Richtlijn worden genoemd, wordt regelmatig opniew bekeken en zonodig vernieuwd, op grond van de nieuwste wetenschappelijke kennis.

Uitzonderingen op deze regel voor ettiketering van allergenen zullen niet langer geaccepteerd worden. Alle ingredienten die afgeleid zijn van een product op de bovenstaande lijst van allergenen zullen voortaan als zodanig genoemd worden, bijvoorbeeld ‘lectine (van soja bonen)' in plaats van ‘lecithine'.

Echter, omdat bekend is dat sommige afgeleide producten van bovenstaande allergenen geen allergische reactie op kunnen wekken, geeft de wet ook de mogelijkheid om in deze gevallen vrijstelling van etikettering te geven. Gebaseerd op de huidige kennis heeft de Europese Voedselveiligheidsautoriteit de volgende vrijstellingen voorgesteld: glucosestroop van tarwe, geraffineerde soja olie, diverse destillaten van noten, en eiwitten gebruikt voor het klaren (filtreren) van wijnen.

De nieuwe Richtlijn 2003/89/EC ging van kracht op 25 november 2003. Lidstaten hadden een jaar (tot 25 november 2004) om de bepalingen van de Richtlijn in hun nationale wetgevinig in te bouwen.

Fabrikanten hadden daarna nog een jaar om hun etiketten aan te passen, zodat sinds 25 november 2005 alle verpakte levensmiddelen aan de nieuwe wetgeving moeten voldoen. Producten die al op de markt waren, of geëtiketteerd waren voor die datum, mochten verkocht worden tot de voorraad hiervan uitverkocht was.

Bronnen

1. Directive 2003/89/EC of the European Parliament and of the Council of 10 November 2003:
   http://europa.eu.int/eur-lex/pri/en/oj/dat/2003/l_308/l_30820031125en00150018.pdf
2. Directive 2000/13/EC of the European Parliament and of the Council of 20 March 2000 relating to the labelling, presentation and advertising of foodstuffs: http://europa.eu.int/eur-lex/pri/en/oj/dat/2000/l_109/l_10920000506en00290042.pdf
3. www.eufic.com