Food-Info.net> Producten > Kruiden en Specerijen

Saffloer (Carthamus tinctorius)

Plantenfamilie

Asteraceae (asterfamilie)

Botanische synoniemen

-

Afkomst

Mediterraans.

Deel van de plant dat gebruikt wordt

Bloemen

Sensorische kwaliteit

Zeer zwak, kruidachtig.

Hoofdbestanddelen

Saffloerbloemen bevatten carthamine, een flavonoïde kleurstof, maar geen essentiële olie.

De plant wordt wereldwijd gekweekt voor een eetbare olie die uit de zaden wordt gehaald. Het bevat triglyceriden van dubbel onverzadigd linolzuur (70%) en het meervoudig onverzadigde linoleenzuur (10%); de laatstgenoemde is samen met het betrekkelijk hoge vitamine E gehalte (310 p.p.m.), verantwoordelijk voor de goede reputatie van saffloerolie onder voedingswetenschappers. Het joodgetal is tamelijk hoog, verschillend van 140 tot 150.

Saffloer (gedroogde bloemen)

Toepassing

De oranjerode bloemen van saffloer dienen soms als substituut voor saffraan, omdat ze een (tamelijk bleke) kleur aan het voedsel geven. Ze worden vaak verkocht als saffraan aan toeristen in Hongarije of Noordelijk Afrika (en waarschijnlijk in veel andere delen van de wereld). Hun waarde als kruid is bijna nul, maar het kleurende vermogen rechtvaardigt gebruik in de keuken.

Hoewel de droge saffloerbloemen nu en dan in Mediterrane kruidmengsels kunnen voorkomen, zijn ze niet typisch voor een bepaalde keuken; met één mogelijke uitzondering: Kookboeken van de Georgische keuken hebben het over een geheimzinnige gele bloem, Imeretian saffron genoemd, wat waarschijnlijk Heilige Distel (Cnicus benedictus) is, maar zou ook goudsbloem (Tagetes erecta) of saffloer zou kunnen zijn. Geen van deze bloemen heeft veel aroma, daardoor kan de een de ander goed vervangen.

Bron : http://www-ang.kfunigraz.ac.at/~katzer/engl/spice_welcome.html