Χρώμιο (Cr)

Εισαγωγή
Πηγές τροφίμων
Προτεινόμενη Ημερήσια Πρόσληψη
Ανασταλτικές ουσίες/ Υποκινητ ικές ουσίες
Λειτουργίες στο σώμα
Έλλειψη
Τοξικότητα
Ρύθμιση
Ερωτήσεις και απαντήσεις
Πηγές

Εισαγωγή

Αν και το χρώμιο αναγνωρίζεται ως θρεπτικά απαραίτητο μεταλλικό στοιχείο, οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα σίγουροι ακριβώς πώς λειτουργεί στο σώμα. Οι δύο πιο κοινές μορφές χρωμίου είναι το τρισθενές χρώμιο (ΙΙΙ) και το εξασθενές χρώμιο (VI). Το χρώμιο (ΙΙΙ) είναι η κύρια μορφή στα τρόφιμα, καθώς επίσης και η μορφή που χρησιμοποιείται από το σώμα. Η ακριβής δομή της βιολογικά ενεργού μορφής χρωμίου δεν είναι γνωστή.

Πηγές τροφίμων

Η ποσότητα του χρωμίου στα τρόφιμα ποικίλει, κυρίως λόγω στις διαφορές της περιεκτικότητας του εδάφους σε μέταλλα και έχει μετρηθεί ακριβώς σε σχετικά λίγα τρόφιμα. Προς το παρόν, δεν υπάρχει καμία μεγάλη βάση δεδομένων για την περιεκτικότητα των τροφίμων σε χρώμιο. Τα επεξεργασμένα κρέατα, οι ολόκληροι σπόροι σιταριού, τα έτοιμα για κατανάλωση δημητριακά πίτουρου, τα πράσινα φασόλια, το μπρόκολο και τα καρυκεύματα είναι σχετικά πλούσια σε χρώμιο. Τα τρόφιμα με πολλά απλά σάκχαρα, όπως η σακχαρόζη και η φρουκτόζη, είναι όχι μόνο χαμηλά σε χρώμιο αλλά έχει βρεθεί ότι προωθούν την απώλεια χρωμίου. Η περιεκτικότητα σε χρώμιο στις διαφορετικές παρτίδες ίδιων τροφίμων έχει βρεθεί ότι ποικίλλει σημαντικά.

Μερικές σημαντικές πηγές τροφίμων για το χρώμιο:


Μαγιά	Κρέας	Πράσινα φασόλι	Ξηροί καρποί	Κόκκινα φασόλια

Μήλο	Φιστίκια	Μπρόκολο	Μπανάνες	Χυμός πορτοκάλι

Προτεινόμενη ημερήσια πρόσληψη (RDA)

Ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε οι ΗΠΑ έχουν θέσει ένα RDA για το γενικό πληθυσμό. Η αποδεκτή επαρκής πρόσληψη χρωμίου πρέπει να είναι μεταξύ 30-50 ΅ g /ημέρα για τους ενηλίκους.

Ανασταλτικές/ Υποκινητικές ουσίες:

Τα ακόλουθα συστατικά τροφίμων έχουν βρεθεί να υποκινούν την απορρόφηση του χρωμίου:

Βιταμίνη C - η λήψη χρωμίου ενισχύεται στα ζώα όταν δίνεται ταυτόχρονα με τη βιταμίνη C.

Τα ακόλουθα συστατικά τροφίμων έχουν βρεθεί να εμποδίζουν την απορρόφηση του χρωμίου:

Υδατάνθρακες - Διατροφές πλούσιες σε απλά σάκχαρα (π.χ., σακχαρόζη) έναντι στις διατροφές που είναι υψηλές στους σύνθετους υδατάνθρακες (π.χ., ολόκληρα σιτάρια) αυξάνουν την ουρική έκκριση χρωμίου στους ενηλίκους.

Σίδηρος - το χρώμιο ανταγωνίζεται για μια από τις περιοχές συνδέσεως της πρωτεΐνης μεταφοράς σιδήρου, τρανσφερίνης, αλλά πολλές μελέτες είναι ανολοκλήρωτες. Η υπεραποθήκευση σιδήρου στην κληρονομική αιμοχρωμάτωση μπορεί να παρεμποδίσει τη μεταφορά χρωμίου με το να ανταγωνίζεται για τη σύνδεση με την τρανσφερίνη.

Λειτουργίες στο σώμα

Μια βιολογικά ενεργός μορφή χρωμίου συμμετέχει στο μεταβολισμό γλυκόζης με την ενίσχυση των αποτελεσμάτων της ινσουλίνης. Μέσω της αλληλεπίδρασής της με τους δέκτες ινσουλίνης, η ινσουλίνη παρέχει στα κύτταρα τη γλυκόζη για την ενέργεια και αποτρέπει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα από το να ανυψωθούν. Εκτός από την επίδρασή της στο μεταβολισμό των υδατανθράκων (γλυκόζη), η ινσουλίνη επηρεάζει επίσης το μεταβολισμό των λιπών και των πρωτεϊνών.

Έλλειψη

Η ανεπάρκεια χρωμίου αναφέρθηκε σε τρεις ασθενείς με μακροπρόθεσμο ενδοφλέβιο σιτισμό, του οποίου δεν συμπληρώθηκε χρώμιο στα ενδοφλέβια διαλύματα. Αυτοί οι ασθενείς ανέπτυξαν στοιχεία μη ομαλής χρήσης της γλυκόζης και αύξησαν τις απαιτήσεις τους σε ινσουλίνη για την συμπλήρωση του χρωμίου. Επιπλέον, η εξασθενισμένη ανοχή γλυκόζης στα υποσιτιζόμενα νήπια καταπολεμήθηκε με μια στοματική δόση χλωριούχου χρωμίου.

Διάφορες μελέτες αρσενικών δρομέων έδειξαν ότι η ουρική απώλεια χρωμίου αυξήθηκε με την άσκηση αντοχής, που σημαίνει ότι οι ανάγκες σε χρώμιο μπορούν να είναι μεγαλύτερες στα άτομα που ασκούνται τακτικά. Σε μια πιο πρόσφατη μελέτη, η δυναμική άσκηση (άρση βαρών) βρέθηκε να αυξάνει την ουρική έκκριση του χρωμίου στους ηλικιωμένους. Εντούτοις, η απορρόφηση χρωμίου αυξήθηκε επίσης, οδηγώντας σε ελάχιστη ή καμία καθαρή απώλεια χρωμίου ως αποτέλεσμα της δυναμικής άσκησης.

Αυτή τη στιγμή, η έρευνα για τα αποτελέσματα της ανεπαρκούς πρόσληψης χρωμίου και οι παράγοντες κινδύνου για την ανεπάρκεια χρωμίου περιορίζεται από την έλλειψη ευαίσθητων και ακριβών δοκιμών για τον καθορισμό της θρεπτικής αξίας του χρωμίου.

Τοξικότητα

Το εξασθενές χρώμιο ή το χρώμιο (VI) είναι μια αναγνωρισμένη καρκινογόνος ουσία. Η έκθεση στο χρώμιο (VI) σε σκόνη συνδέεται με την αυξανόμενη εμφάνιση του καρκίνου πνευμόνων και είναι γνωστό ότι προκαλεί τον ερεθισμό του δέρματος (δερματίτιδα). Αντίθετα, υπάρχουν λίγα στοιχεία ότι το τρισθενές χρώμιο ή το χρώμιο (ΙΙΙ) είναι τοξικό στους ανθρώπους Κανένα δυσμενές αποτέλεσμα δεν έχει συνδεθεί πειστικά με την υπερβολική πρόσληψη χρωμίου (ΙΙΙ) από τα τρόφιμα ή τα συμπληρώματα διατροφής.

Οι περισσότερες από τις ανησυχίες σχετικά με τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια του συμπληρώματος του χρωμίου (ΙΙΙ) προκύπτουν από διάφορες μελέτες στην κυτταροκαλλιέργεια, επισημαίνοντας ότι το χρώμιο (ΙΙΙ) μπορεί να αυξήσει τη βλάβη του DNA. Προς το παρόν, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ότι το χρώμιο (ΙΙΙ) αυξάνει τη βλάβη του DNA στους ζωντανούς οργανισμούς.

Ρύθμιση

Όταν μπει στην κυκλοφορία του αίματος, το χρώμιο διανέμεται σε όλα τα μέρη του σώματος. Το χρώμιο θα περάσει έπειτα μέσα από τα νεφρά και θα αποβληθεί στα ούρα σε μερικές ημέρες. Οι περισσότεροι άνθρωποι φυσιολογικά τρώνε ή πίνουν ένα μικρό ποσό χρωμίου καθημερινά. Το μεγαλύτερο μέρος του χρωμίου που κάποιος καταπίνει φεύγει από το σώμα μέσα σε μερικές ημέρες μέσω των περιττωμάτων και δεν εισάγεται ποτέ στο αίμα. Ένα μικρό ποσό (περίπου 0.4-2.1%) θα περάσει μέσω του εσωτερικού των εντέρων και θα εισαχθεί στην κυκλοφορία του αίματος. Το χρώμιο (ΙΙΙ) παρόν στα τρόφιμα μπορεί να συνδεθεί με άλλες ενώσεις που διευκολύνουν το χρώμιο να εισαχθεί στην κυκλοφορία του αίματος από το στομάχι και τα έντερα. Αυτή η μορφή χρωμίου χρησιμοποιείται από το σώμα για να πραγματοποιήσει απαραίτητες λειτουργίες του σώματος. Εάν το δέρμα έρθει σε επαφή με το χρώμιο, πολύ ελάχιστο θα εισαχθεί στο σώμα, εκτός αν το δέρμα είναι τραυματισμένο.